Toen de 71-jarige Gerard van Pelt in 1975 bij Cleve & Zonen begon, was het een klein expediteursbedrijf met weinig perspectief. De beslissing om een containergroupagedienst op te zetten veranderde alles. Door die gouden greep en het harde werk van alle betrokkenen groeide Cleve & Zonen uit tot een groot, allround familiebedrijf. Wereldwijd worden er ruim 700 bestemmingen bediend.
De logistiek dienstverlener bestaat al 80 jaar. De organisatie onderhoudt tegenwoordig meer dan 170 groupagediensten per week, zowel import als export. Een groot contrast met de beginjaren van Gerard. “Het was een tijd van lobbyen en pionieren. Het duurde drie weken voordat de eerste container die ik had vol was en de telefoon ging maar een paar keer per dag.” Maar de ambitie, werkethiek en visie van Gerard wierpen al snel hun vruchten af. De kleine drive-in woning voldeed al snel niet meer als kantoor en een verhuizing naar een ruimer pand volgde. “Mijn vrouw Thea, die als salarisadministrateur werkzaam is binnen het bedrijf, heeft mij altijd onvoorwaardelijk gesteund en had er begrip voor dat werkweken van 100 uur voor mij geen uitzondering waren. Samen hebben wij twee dochters. Het was een gewoonte om iedere avond om 18.00 uur te eten. Als ik er dan nog niet was, werd de tafel voor drie personen gedekt. Van de vijf avonden miste ik er gemiddeld drie. Dat heeft ze mij nooit verweten. Sterker nog; ze zorgde ervoor dat ik die ruimte had.”
Typmachine en tekenpapier
Dochters Samantha en Mireille hebben al vroege herinneringen aan Cleve. “We gingen regelmatig mee naar kantoor. Meestal mochten we wel even bij iemand op de typemachine typen en we kregen ook altijd tekenpapier mee. Na vijven deden mijn zus en ik ook vaak tikkertje, want als kind zijnde vonden wij het kantoor aan de Van Weerden Poelmanweg enorm groot. We konden flink rondrennen,” vertelt Mireille. “Later verdienden we een zakcentje met klusjes als het vouwen van afvaartlijsten en postcodes van documenten op volgorde leggen.” Een rol in het familiebedrijf zag zij direct zitten. “Ik heb ook een hele gerichte opleiding gevolgd: eerst Jan Backx en daarna HBO Logistiek en Economie. Daarna ben ik meteen bij Cleve gestart en nooit meer weggegaan.” Voor Samantha lag dat anders. “Ik wilde juist per se niet in het bedrijf werken. Het schrikte mij best wel af hoe ontzettend hard mijn vader altijd werkte. Het liet hem nooit los. Als we op vakantie waren in eigen land, reed hij regelmatig even terug naar kantoor om van alles te regelen. In Spanje is hij ook eens een keer van het strand geplukt, omdat de telefoon maar voor hem bleef gaan in het appartement waar wij verbleven. Van een mobiele telefoon had in die tijd natuurlijk nog niemand gehoord. Toen die op de markt kwamen, was mijn vader wel meteen één van de eerste gebruikers. Een autotelefoon heette dat toen nog.” Na een rechtenstudie en een carrière in de uitzendbranche, werd de aversie tegen een baan bij Cleve uiteindelijk toch minder. “Ik kon een half jaar onbetaald verlof opnemen en besloot in die periode bij het familiebedrijf te gaan werken. De PZ-afdeling was gezien mijn achtergrond een goede plek om te beginnen. Ik ging al snel anders tegen het familiebedrijf aankijken. We zitten niet continu op elkaars lip en het geeft wel een kick om in mijn functie echt dingen voor elkaar te krijgen. Ik ben hier helemaal op mijn plek.”
iPad naast het bed
Tot vreugde van Gerard, die altijd al de wens had om naast zijn vrouw ook zijn beide dochters in het bedrijf te hebben. Werkweken van 100 uur behoren voor hem inmiddels tot het verleden, maar hij is nog altijd zeer betrokken. “Ik werk directeurstijden en ben vaak pas om 10.30 uur op de zaak. Maar dan heb ik daarvoor thuis wel vast al mijn mails behandeld. De iPad is nooit uit en ligt ’s avonds naast mijn bed. Rond middernacht ben ik gerust nog met werkgerelateerde zaken bezig. Omdat ik het leuk vind, maar ook omdat ik een controlfreak ben. Dat geef ik ruiterlijk toe. Ik heb alle vertrouwen in de volgende generatie, maar zo lang mijn gezondheid het toelaat laat ik Cleve niet los.”
