Port of BUSINESS- Kees van ’t Zelfde
Wie kon bevroeden dat bij het uitbreken van het coronavirus in China de verspreiding ervan zo snel kon plaatsvinden en bovenal dat het zo’n impact zou hebben op de maatschappij. Het meest erg is het natuurlijk voor de mensen die er inmiddels aan zijn overleden en voor hun familieleden. Je hoort en ziet heel verschillende reacties op de manier waarop er met de uitbraak wordt omgegaan. Hoe dichter de besmetting richting ons land kwam, hoe meer aandacht ervoor kwam. De politiek hield zich lang afzijdig, maar uiteindelijk was minister Bruins op één avond zowel bij alle nieuwsuitzendingen, als bij de diverse praatprogramma’s op tv. Hij straalde rust uit en verwees vooral naar de mededelingen vanuit het RIVM. Viroloog Ab Osterhaus en verschillende van zijn collega’s gaven aan dat we het niet moeten onderschatten, alle voorzorgsmaatregelen moeten treffen die nodig geacht worden om het virus te ontlopen, zoals regelmatig en minimaal 20 seconden je handen wassen. Wees terughoudend met het handen schudden en als je moet hoesten doe het dan in de binnenzijde van je elleboog. We moeten het volgens hen ook niet erger maken dan het is. Het is niet nodig om je vooraf volledig af te zonderen en in een isolement te leven. Maar wees wel alert. Bij een ’gewone’ griep overlijden er jaarlijks wereldwijd ook bijzonder veel mensen. Vooral ouderen. Tegenwoordig leven redelijk veel ouderen al in een soort van isolement. Sommigen zijn ook echt eenzaam. Nu is dat wel een gevoel, maar toch… Anderen hebben vaak weer te maken met een heel ander soort isolement. Ze kunnen of willen niet openstaan voor de mening van een ander. Het is zwart of wit, het is links of rechts, maar de argumenten van een ander met respect bekijken en de afweging maken of hij of zij een punt kan hebben daar staat men vaak niet voor open. Weer anderen hebben om welke reden dan ook te maken met armoede. Doordat ze over weinig ‘vrij besteedbaar’ vermogen beschikken raken zij en hun kinderen eveneens in een isolement. Kinderen die ’s morgens geen ontbijt krijgen, niet mee kunnen met een schoolreisje, geen lid kunnen worden van een sportvereniging, of laat staan samen met hun ouders op vakantie kunnen. Staan we er wel voldoende bij stil wat het met een kind doet als hij na de schoolvakantie terugkomt op school en zijn of haar klasgenootjes vertellen enthousiast over hun mooie vakantie in het buitenland? Het komt helaas maar al te vaak voor! En wat te denken van al die vluchtelingen die nu in het niemandsland tussen Turkije en Griekenland bivakkeren. Het is schrijnend! Ik hoop van harte dat wanneer u dit leest er inmiddels een oplossing voor hen is gevonden!
“We moeten het volgens hen ook niet erger maken dan het is.”
Terug naar het coronavirus en de gevolgen ervan voor de economie. Fabrieken in China werden gesloten en de gevolgen ervan werden voelbaar in de Rotterdamse haven. Bedrijven die rekenden op de levering van door hen bestelde producten moesten hun klanten teleurstellen. Wat we vast niet hebben aan zien komen is dat dit virus zo’n effect zou hebben op de economie. Ook wij met Port of BUSINESS merken de gevolgen. Toevallig is juist het thema van dit nummer toerisme en recreatie. Enkele reisorganisaties cancelden de advertentie en zelfs de coverstory die voor dit nummer was gereserveerd werd geannuleerd. Voor alles en iedereen is het te hopen dat het virus snel zal worden bedwongen. Maar ook dat we eens vaker stilstaan bij al die isolementen. Dit wil ik u graag ter overdenking meegeven!
