Een economische entiteit als de oplossing voor onze sociale vraagstukken. Meermalen wordt ik voor gek versleten wanneer ik dergelijke statements maak. Nu zal die constatering gek ongetwijfeld kloppen, maar niet door mijn visie op de sociale impact van familiebedrijven. En natuurlijk geld het niet voor alle bedrijven. Maar de meeste familiebedrijven hebben duidelijk door dat winst maken en menselijkheid geen tegengestelde krachten zijn, maar elkaar versterkende krachten. Zeker op lange termijn. Pak nu eens een directeur van zo’n bedrijf. En laten we voor het gemak een goedlopend familiebedrijf in gedachten nemen. Wanneer zo’n persoon asociaal gedrag gaat vertonen naar zijn eigen personeel is dit binnen no time in de omzet en winstontwikkeling te merken. Sociaal gedrag resulteert in waardeontwikkeling. Sociaal gedrag heeft overigens niets te maken met alle problemen maar met de mantel der liefde bedekken. Nee, het is meer zoals Jim Collins dat ooit eens heeft beschreven in zijn boek “Good to Great” streng maar rechtvaardig, maar ook zonder het eigen ego op de voorgrond te willen stellen. Dienstbaar leiderschap heet dat. Daarbij komt ook nog eens dat sociaal gedrag op de lange termijn besmettelijk is. Ik zou wel eens een onderzoek willen zien waarin het personeel van een goedlopend familiebedrijf wordt onderzocht op hoe zij zich gedragen in de maatschappij. Ik ben benieuwd hoeveel vrijwilligerswerk op de voetbalclub, en hoeveel hulp in de buurt en sociale controle er automatisch komt vanuit deze groep mensen. En hoeveel geld we op termijn dus minder hoeven uit te geven aan politie, stadswacht, zorg, onderhoud et cetera wanneer wij de ontwikkeling van familiebedrijven meer als ambitie zouden hebben.
