Het Keurmerk Leegstandbeheer heeft sinds 1 juli 2016 een nieuwe voorzitter. Het is een bekende uit de regio: Hamit Karakus, de Rotterdamse oud-wethouder Wonen en Vastgoed. Hij waarschuwt pandeigenaren die leegstaand bezit laten beheren: “Je blijft verantwoordelijk, juridisch en moreel.”
Zowel Karakus als Gerlof Roubos, secretaris van het Keurmerk Leegstandbeheer, zijn heel enthousiast over deze landelijke organisatie. Het keurmerk is ontstaan in 2010, naar aanleiding van de invoering van de Wet Kraken en Leegstand. “Die bestaat uit twee elementen. Kraken werd verboden en eigenaren van onroerend goed moesten iets gaan doen aan leegstand van hun bezit”, legt Roubos uit. “In die tijd hoefden leegstandbeheerders zich nergens aan te houden. Ze konden rekenen wat ze wilden aan anti-kraakbewoners, want die waren totaal rechteloos. Leegstandbeheerders mochten desnoods twee dagen opzegtermijn geven en ter controle binnentreden wanneer ze wilden. Er zijn gevallen bekend van mensen die tijdens het douchen ineens merkten dat de leegstandbeheerder kwam controleren.”
Dit is natuurlijk ontoelaatbaar. Tijdens zijn wethouderschap kreeg Karakus e-mails van anti-kraakbewoners waar ronduit schrijnende gevallen tussen zaten. “Alleen waren er geen middelen om hen te helpen. Ik heb die signalen wel doorgespeeld aan ‘Den Haag’. Door het keurmerk zijn er nu wél kaders waarbinnen professioneel leegstandbeheer plaats moet vinden.”
Wat betekent het Keurmerk Leegstandbeheer concreet voor een eigenaar van een leeg kantoorpand dat hij wil verhuren? Een zakelijke relatie aangaan met een leegstandbeheerder die is aangesloten bij het Keurmerk Leegstandbeheer betekent dat het een bonafide beheerder is. De veiligheid van het pand moet in acht genomen worden, er is regelmatige controle zonder binnentreding, de anti-kraak bewoners hebben 28 dagen opzegtermijn en er is sprake van een maximum bedrag dat de tijdelijke bewoners moeten betalen. Dit is 165 euro per persoon voor onderhoud aan binnen- en buitenruimte en 235 euro inclusief nutsvoorzieningen. Bij een geschil dat niet kan worden opgelost, doet de Centrale Klachtencommissie van het Keurmerk Leegstandbeheer een bindende uitspraak. “Wij nemen elke klacht serieus, maar hoor- en wederhoor levert regelmatig verrassende resultaten op,” vertellen Karakus en Roubos grinnikend.
Ongeveer 80% van het leegstandbeheer vindt inmiddels plaats door leegstandbeheerders die zijn aangesloten bij het keurmerk. Woningcorporaties nog niet, hoewel ze vaak zelf aan leegstandbeheer doen. Roubos betreurt het dat sommige pandeigenaren toch liever in zee gaan met een leegstandbeheerder die niet aan regels gebonden is. “Als het fout loopt en de tijdelijke bewoners naar de media stappen, dan wordt de naam van de eigenaar ook genoemd. Vergeet niet dat dit tot imagoschade leidt”, waarschuwt Roubos.
Karakus werd twee jaar geleden, na zijn wethouderschap, directeur van Platform 31 in Den Haag. Hij kon zijn capaciteiten als bruggenbouwer meteen benutten, want van vier verschillende organisaties moest er één gemaakt worden. “Leuk om ze allemaal bij elkaar te brengen. Bovendien moest ik de orderportefeuille gevuld krijgen. Hier komt alles bijeen: maatschappelijke vraagstukken, wetenschappelijke onderzoeken en dat alles met veel verschillende partners, zowel ministeries als het bedrijfsleven. Iedereen is welkom!”
