Het kan elke ondernemer overkomen: één van uw debiteuren gaat failliet. Door het faillissement is het maar de vraag of uw openstaande vordering nog voldaan zal worden. Dit is niet alleen vervelend voor uw onderneming, maar kan – als het om een groot bedrag of belangrijke afnemer gaat – ook de voortgang van uw eigen onderneming in gevaar brengen en zelfs tot het faillissement van uw onderneming leiden.
Om dat gevolg te voorkomen heeft u er misschien al eerder voor gekozen om een kredietverzekering af te sluiten. Of wellicht heeft uw bank dat wel als voorwaarde gesteld bij het verstrekken van financiering. Bij het faillissement van uw debiteur kunt u dan bij uw kredietverzekeraar aankloppen voor de betaling van (een deel van) uw openstaande vordering. U denkt uw risico’s goed afgedekt te hebben, maar dan weigert uw kredietverzekeraar te betalen en doet een beroep op een uitsluitingsclausule.
Zo werd in een zaak voor de rechter de uitbetaling met succes geweigerd, omdat niet was geleverd én gefactureerd in het land waar de debiteur gevestigd was en de verzekeraar in haar polisvoorwaarden had opgenomen dat kredieten niet verzekerd waren wanneer niet werd gefactureerd/geleverd in het vestigingsland van de debiteur. In een andere zaak werd uitbetaling op basis van een uitsluitingsclausule geweigerd, omdat de verzekeringnemer niet aan de verzekeraar had gemeld dat hij redenen had om aan te nemen dat de betalingspositie van zijn debiteur was verslechterd.
Het staat een verzekeraar in principe vrij om uitsluitingsclausules op te stellen. Bij het afsluiten van de verzekering is het daarom goed om de verzekeraar uitdrukkelijk te vragen naar de toepasselijke uitsluitingsclausules/reikwijdte van de dekking. Veelal staan uitsluitingsclausules namelijk opgenomen in de polisvoorwaarden en worden deze niet apart met u besproken. Door dit punt aan de orde te stellen, schept u duidelijkheid vooraf en bovendien kan het van belang zijn voor de hoogte van de premie die u bereid bent om te betalen.
Mocht het dan toch zover komen dat een kredietverzekeraar uitbetaling weigert en zich daarbij beroept op een uitsluitingsclausule, dan zal de verzekeraar wel moeten aantonen dat deze clausule overeengekomen is. Dit houdt ook in dat wanneer de clausule in de polisvoorwaarden staat, de verzekeraar zal moeten aantonen dat afgesproken is dat deze voorwaarden van toepassing zijn op de kredietverzekeringsovereenkomst.
Wanneer komt vast te staan dat de uitsluitingsclausule onderdeel uitmaakt van de overeenkomst, dan dient deze ook van toepassing te zijn op de betreffende situatie. Zo kan verschil van mening bestaan over de vraag of u op basis van het contract wel verplicht was om bepaalde informatie over uw debiteur aan de kredietverzekeraar te verstrekken. Op basis van de kredietovereenkomst kunt u weliswaar verplicht worden om bepaalde informatie omtrent uw debiteur aan de verzekeraar te verstrekken, maar een kredietverzekeraar is zelf binnen redelijke grenzen verplicht om te voorkomen dat zij onbekend blijft met voor haar van belang zijnde informatie.
Uw onderneming kan dus veel baat hebben bij een kredietverzekering, maar lees vooraf de polisvoorwaarden goed door en legt u zich achteraf niet direct neer bij een beroep van de verzekeraar op een uitsluitingsclausule.
