Rond de kerst introduceerde de Rotterdamse wethouder Marco Florijn (Sociale Zaken en Werk) een nieuwe aanpak om het aantal bijstandsgerechtigden terug te dringen: bekijk de zaken vanuit de behoeften van de werkgever. Deze plannen zijn verder uitgewerkt en worden in praktijk gebracht.
Kijk goed naar het type personeel waar werkgevers naar op zoek zijn. Dat is wat wethouder Florijn voor ogen heeft. “Een deel van de 33.000 bijstandsgerechtigden heeft zorg nodig. Er is ook een grote groep die aan het werk kan”, vertelt Florijn. “De werkgeversbenadering houdt in dat wij kijken in welke branches er personeel nodig is en op welk niveau. Eén van de plekken waar dringend behoefte is aan werknemers is in de kassen van het Westland. Daarom hebben wij in deze regio een servicepunt opgericht van DAAD, een samenwerkingsverband tussen werkgevers, UWV en de gemeente Rotterdam. In plaats van mensen hier naartoe te duwen gaan we er eerst zelf zitten om mensen er heen te trekken om hier te gaan werken. Om deze aanpak succesvol te laten zijn moeten we de taal van de Westlandse ondernemer spreken. Daarom werken we samen met de gemeente Westland. Het servicepunt krijgt een plek op het Werkplein van de gemeente Westland, waar ondernemers al regelmatig komen.” (Werkplein is een nieuwe naam voor het CWI, red.).
Veel werkgevers in dit gebied werken samen met bepaalde uitzendbureaus. Daarom wil de gemeente Rotterdam een partnerschap met deze bureaus aangaan. “We moeten niet vanuit ons eigen dogma werken, maar aansluiten bij de wereld van de werkgevers. Dáár liggen de kansen.”
De nieuwe aanpak, bestuderen in welke branches er personeel nodig is en daar op inspelen, brengt veranderingen met zich mee voor de medewerkers op de Werkpleinen. Het wordt voor hen belangrijk om zich in de ondernemer te verplaatsen. Geen probleem, want zij blijken het spannend te vinden om de veranderende vraag in hun werkproces mee te nemen. “Dat vind ik heel belangrijk. Hoewel ik van alles kan verzinnen zijn zij de mensen die het beleid moeten uitvoeren. De werkgebieden waar we ons op richten zijn techniek, haven, zorg en het MKB. We verliezen ook de toekomstige vragen van werkgevers niet uit het oog. De Poolse werknemers met wie veel tuinders werken komen speciaal naar Nederland voor deze werkzaamheden. Aanvankelijk deden ze dit omdat de werkomstandigheden in Polen niet best waren. Dat begint te verbeteren, dus de drive om de oversteek naar een ander land te maken valt langzamerhand weg. Een ander toekomstprobleem is dat in het MKB als gevolg van vergrijzing veel bedrijfsbeëindigingen plaatsvinden. De slager, een taxibedrijf, noem maar op. Daar liggen kansen. Diezelfde kansen zijn soms bedreigingen voor anderen. Transportbedrijven hebben moeite chauffeurs te vinden. Het personeelstekort is een bedreiging voor de transportsector, maar voor ons een kans die we moeten grijpen”, vindt Florijn.
De wethouder is van mening dat de tijd waarin werkgevers subsidie kregen om ‘moeilijk bemiddelbare werkzoekende’ in dienst te nemen echt voorbij is. Niet zo zeer vanwege de bezuinigingen, maar ook omdat ontzorgen van de werkgever centraal is komen te staan. “In de praktijk zitten werkgevers helemaal niet te wachten op subsidie. Ze willen een werknemer aan wie ze echt iets hebben. Na dat jaar subsidie stond de werknemer meestal weer buiten. Daarom hebben wij een systeem bedacht met een proefplaatsing. Een werkgever weet redelijk snel of iemand bij het bedrijf past.”
Wethouder Florijn deelt zijn liefde voor innovatie van de arbeidsmarkt met wethouder Korrie Louwes (Arbeidsmarkt) met wie hij veel samenwerkt. “Wij hebben werkgevers in de haven en zorg voorgesteld om hun huidige personeel op te scholen. Dan zorgen wij er via Sociale Zaken voor dat de ‘onderkant’ opnieuw wordt ingevuld. Deltalinqs is er bijvoorbeeld zeer tevreden over”, meldt hij trots tot besluit.
Sodexo, een van de bedrijven die meewerkt aan de nieuwe aanpak, is tevreden. “In eerste instantie waren we een beetje huiverig. Zijn deze mensen echt gemotiveerd en hebben ze genoeg ervaring? Dat bleek wel degelijk het geval te zijn”, vertelt Ynes Veigas, segmentdirecteur Sodexo. “Alleen hebben deze werknemers in het begin een beetje moeite om weer in een ritme te komen omdat ze vaak lang thuis zijn geweest. Ze vinden het lastig om de stap te zetten naar werken toe. Zitten ze eenmaal in hun werkritme, dan ervaren ze het als prima. Wat betreft de integratie werken we samen met RoFood, een onderdeel van Robedrijven. We verzorgen de catering op de RoFood locaties. Op de diverse locaties werken de zogenaamde trajectgangers, mensen met achterstand tot de arbeidsmarkt die door middel van stage eventueel uiteindelijk bij ons in dienst komen. De kandidaten worden aangeleverd door RoFood in samenwerking met bureau DAAD. Op locatie worden mensen begeleid door een Catering Manager van Sodexo”, aldus Veigas.
Ook de RTC/RMC sluit zich aan bij de werkgeversbenadering. Er werken ongeveer 1.000 chauffeurs en het verloop is 4% per jaar. Directeur Henk van der Beek heeft net met de gemeente een convenant afgesloten waarbij zijn bedrijf zestig arbeidsplaatsen op jaarbasis garandeert. “Het gaat om personenvervoer zoals taxi, Vervoer op Maat en leerlingenvervoer. De RMC voert dit uit in opdracht van de gemeente. Eerst volgt er een proefperiode, waarbij de instroom van chauffeurs wordt geregeld via de Stichting Flex. Na drie maanden worden ze doorgestuurd naar de bedrijfsschool van de RMC. De groep van zestig personen is inmiddels in tweeën gesplitst. De helft staat minder ver van de arbeidsmarkt en kan rechtstreeks instromen. De andere dertig worden begeleid via het Flextraject van RoBedrijven. Mensen die jaren thuis hebben gezeten kun je niet uit de kaartenbak van de gemeente halen en zonder begeleiding aan de slag laten gaan. Dan is het afbreukrisico vrij groot.”
Volgens Van der Beek, vicevoorzitter van MKB Rotterdam, komt deze organisatie binnenkort met een eigen vraaggerichte vacaturebank.
