Als er een geschil is gerezen dat men zelf niet meer kan oplossen, neemt men vaak een advocaat in de hand. Doorgaans zoekt men dan een raadsman, die niet alleen zijn vak verstaat, maar die tevens een indrukwekkende persoonlijkheid heeft. Deze mag de wederpartij best wat angst inboezemen, want het gaat toch om een rechtsstrijd en daarvoor is een gezonde dosis strijdlust noodzakelijk.
Kortom: advocaten worden niet ingehuurd om aardig te zijn. Een beetje eng is vaak een pré.
Voorts wordt van een advocaat verwacht dat hij ad rem is en overal een weerwoord op heeft. Het vliegen van anderen afvangen, moet hem in het bloed zitten. Als de ander een goed argument aanvoert, dan gaat de advocaat daar niet op in, maar hij kiest meteen de tegenaanval op de zwakste plek van de andere partij. Een advocaat moet zich richten op het uitvergroten van het eigen gelijk, terwijl de sterke of redelijke argumenten van de ander van tafel worden geveegd.
Kortom: advocaten zijn sluw, gelijkhebberig en spreken de halve waarheid.
Advocaten werken op basis van een uurtarief. Hoe meer tijd ze besteden aan een zaak, hoe meer ze verdienen. Zij hebben dus geen belang bij een snelle zakelijke schikking. Hoe meer rechtszaken en hoe langer deze duren, hoe beter.
Kortom: advocaten zijn niet oplossingsgericht, maar maken de problemen groter om zoveel mogelijk te verdienen.
Natuurlijk is dit een karikatuur van de werkelijkheid, maar dat advocaten vaak gelijkhebberige ruziezoekers zijn, is wellicht meer dan alleen een vooroordeel. Hoe dan ook, dit beeld bepaalt het imago van een advocaat. Een enkele keer heb je daar als advocaat baat bij, bijvoorbeeld als je onverwacht wordt benaderd door een voormalige tegenstander. De reden: “U heeft mij toen zo genadeloos te grazen genomen, ik heb nu een conflict met iemand, die ik graag hetzelfde toewens!”
Maar doorgaans zit dit imago mij een beetje dwars, zeker als het gaat om de zakelijke markt. Daar zijn onze klanten ondernemers of non profit instellingen, die nuchter met een juridische kwestie om willen gaan en hun raadsman zeker geen blanco check willen geven om in oeverloze procedures te verzanden. Daarnaast zijn er natuurlijk nog veel kwesties waarbij het er juist om gaat dat een conflict voorkomen wordt, bijvoorbeeld door middel van een juridische verantwoord contract.
Wat nu te doen? Dan maar aardig zijn? Nee,een goede advocaat is als een Kameleon. Hij kan de kleur van de achtergrond aannemen en onzichtbaar vliegen vangen. Of hij kan een angstaanjagende kleur aannemen waardoor roofdieren op de vlucht slaan. Die veelkleurigheid betaamt ook een advocaat. Wij zullen steeds de juiste rol en aanpak moeten kiezen welke de belangen van onze klant het beste dient. Als onzichtbare adviseur op de achtergrond, als constructieve procesbegeleider of als afschrikwekkende vechtjas op de voorgrond. Zijn we dan enge mensen? Of gewoon goede professionals? Zegt u het maar!
