Met zijn diploma van de middelbare school op zak, stapte Frits Langschmidt vol trots het kantoor van de Holland Amerika Lijn in Rotterdam binnen.
Hij ging er aan de slag als assistant PR officer. Nu 46 jaar later, gaat hij van zijn rust genieten na een veelbewogen communicatiecarrière.
“Ik had indertijd geen idee wat het baantje bij de HAL inhield, maar het klonk mooi en het was ook leuk. Al snel gooide een oproep voor militaire dienst roet in het eten, gelukkig werd ik na een aantal weken alsnog afgekeurd vanwege mijn ogen. Mijn baan was ik kwijt, maar ik kon bij een dochteronderneming van de HAL gaan werken als salespromotor. Dat stelde niet veel voor en na een jaar heb ik ontslag genomen.” In die tijd was er volop werk. Het kostte hem dan ook geen enkele moeite om een nieuwe baan te vinden. Frits kwam bij de afdeling Communicatie van Gemeentewerken Rotterdam terecht. Daar werkte hij acht jaar. “Het was een plezierige tijd en nu terugkijkend kan ik zeggen; wat wist ik toen toch ontzettend weinig. Het communicatievak werd geregeerd door oud-journalisten. Die konden goed schrijven en daar keek ik erg tegenop. Ik vond dat mijn mindere kant, totdat een collega (ook oud-journalist) mij ervan overtuigde dat ik wel goed schreef. Dat was nadat wij in een paar dagen tijd een interne krant wisten uit te brengen voor 3000 ambtenaren. Die klus was enorm goed voor mijn zelfvertrouwen.”
Persvoorlichting
In 1979 wilde Frits iets anders. Hij woonde inmiddels in Dordrecht en zag een vacature bij de gemeente Papen-drecht. “Daar wilde ik graag werken, maar de baan ging naar een ander. De kandidaat die het wel werd, hield het echter al na een paar maanden voor gezien. Ik kreeg de vraag of ik alsnog wilde komen praten en ben toen aangenomen. Ik dacht een jaar of drie in Papendrecht te blijven, maar het werden er ruim twintig. Natuurlijk had ik geen ervaring met persvoorlichting en inwonerscommunicatie. Beide facetten van het vak lagen mij echter goed en met name de persvoorlichting werd een van de leukste onderdelen van mijn werk. Het grootste deel van je werk moest je zelf uitvinden in die tijd. Bij mijn eerste dag in het gemeentehuis lag er een grote stapel foto’s op mijn bureau. De gemeentesecretaris gaf de opdracht hier een fotoboek over Papendrecht uit samen te stellen. Een leuke klus waarin ik mijn ideeën hierover al direct tot uitvoer kon brengen. Het was een meer dan bemoedigend begin.”
Projecten
Een lange rij van communicatie projecten passeert de revue. Zo ook de folder ‘De keuze is aan jou. . .’ over drugsgebruik op scholen sloeg ontzettend aan en ging door de hele regio. “Deze voorlichtingscampagne was echt een succes. Later brachten we de folder ‘Doodgewoon’ uit voor nabestaanden, die hieraan een houvast hadden voor zaken die geregeld moesten worden na het overlijden van een dierbare. Dit project werd uitgebreid opgepikt en kwam in landelijke dagbladen terecht. Zelfs in Hilversum werd ik uitgenodigd om bij radio en tv dit project toe te lichten. De Hartstichting heeft dit initiatief later overgenomen.”
Enerverende tijd
In Papendrecht kwam langzamerhand de uiterste houdbaarheidsdatum in zicht en toen de kans zich voordeed om in 2001 voor de Drechtsteden te gaan werken, greep Langschmidt deze kans met beide handen aan. “Dat werkte zeer verfrissend voor mij. Het heette toen Projectbureau Drechtsteden en in het oog springende projecten waren Shipping Valley en een regiotheater. Het was een enerverende tijd, maar van de projecten is weinig terechtgekomen. Na nog maar een half jaartje kwam er een telefoontje uit het stadhuis van Dordrecht of ik als woordvoerder van burgemeester Bandell aan de slag wilde. Bandell was ook mijn baas in Papen-drecht geweest. Er brak wederom een fijne tijd aan. Bandell was een uiterst plezierige burgemeester om voor te werken. Na Bandell kwam Brok en al snel bleek dat deze niets onderdeed voor zijn voorganger. Brok is een keiharde werker en een aimabel mens. Ik vond het dan ook erg spijtig dat ik vanwege mijn gezondheid moest besluiten om te stoppen als zijn persvoorlichter. Gelukkig kon ik wel voor Brok blijven werken in zijn hoedanigheid als voorzitter van de Drechtsteden. Er is veel veranderd in de loop der jaren. Niet alleen in het vak, ook het ‘umfeld’ is niet te vergelijken met vroeger. Ik heb de Drechtsteden een enorme ontwikkeling zien doormaken. Het is nu een hechte club waarin het besef leeft dat samen sterker beter is dan individueel opereren. Ook de contacten met het bedrijfsleven zijn hechter geworden.”
Op 9 februari jl. was er een drukbezochte afscheidsreceptie voor Frits. Hij gaat reizen met zijn vrouw en binnenkort staat er al een reisje naar Rome op het programma. Maar ook de tuin en het huis aanpakken zijn in de planning opgenomen. “Vooral weg kunnen gaan zonder vooraf te moeten plannen, daar kijk ik naar uit,” zo besluit de pur sang communicatieman.
