Overig

Geven aan Stichting Roparun levert ook echt iets op

579

“Naast een goed doel zijn we ook een evenementenorganisator.” Aan het woord is Michael Beenhakker, directeur Stichting Roparun. De estafetteloop van meer dan 500 kilometer van Parijs en Hamburg naar Rotterdam, waarbij mensen in teamverband een sportieve prestatie leveren om op die manier geld op te halen voor kankerpatiënten, vindt in 2015 plaats in het Pinksterweekend van 23 tot en met 25 mei. Het bedrijfsleven kan op verschillende manieren participeren.

“Doordat de organisatie sinds 2002 bestaat uit de Stichting Roparun Evenementen en Stichting Roparun Palliatieve Zorg is het bij ons heel duidelijk hoe alle geldstromen lopen. Door de splitsing is gewaarborgd dat, ongeacht wat zich voordoet, alles wat voor de doelen is bestemd daar ook terechtkomt,” legt Beenhakker uit. Hij is sinds eind 2007 werkzaam voor Stichting Roparun en werd in 2011 benoemd tot directeur. “Na jaren werkzaam te zijn geweest binnen familiebedrijf Beenhakker voelde ik sterk de behoefte om de overstap te maken naar een goededoeleninstelling. Ik kende mensen die in het bestuur van de Stichting Roparun zaten en heb de sprong gewaagd.” Een goede zet, want Beenhakker gaat iedere dag met plezier naar zijn werk. “Het leukste aspect van het werken voor deze organisatie is dat we mensen blij mogen maken. Ook vind ik het mooi om te zien hoe inventief deelnemers zijn om maar zo veel mogelijk geld op te halen. Van boodschappen inpakken in de supermarkt en koekjes bakken voor de sportvereniging tot aan auto’s wassen met de burgemeester in de buurt van het stadhuis en een run over de rijksweg A4; er zijn heel veel manieren om de Roparun onder de aandacht te brengen en geld op te halen.” Sinds de zomer kunnen teams zich al inschrijven voor de editie van 2015 en de eerste bijeenkomst met teamcaptains vindt eind november plaats in Ahoy. “Qua aanmeldingen zitten we nu ongeveer op hetzelfde niveau als vorig jaar. De Roparun is een hele tijd flink gegroeid, maar de laatste jaren stagneert het deelnemersaantal. Dat is op zich niet erg, want het hoeft niet altijd meer te zijn. Maar omdat we sinds de toevoeging van Hamburg als startlocatie meer ruimte hebben, zijn extra deelnemers zeker welkom.” Mei mag dan nog ver weg lijken, voor Beenhakker breken al drukke tijden aan. “Vanaf eind december tot aan mei voelt het als een snelle sprint naar de Coolsingel. Dat is voor de hele organisatie een hele hectische periode.” Die organisatie bestaat uit slechts een handvol betaalde krachten en steunt daarnaast op enorm veel vrijwilligers. Veiligheid garanderen, overlast beperken en het spelelement centraal stellen zijn drie belangrijke pijlers binnen Stichting Roparun. “Een team bestaat gemiddeld uit 25 personen en vorig jaar liepen er 328 teams mee. Dan heb je het dus over duizenden deelnemers die dwars door allerlei gemeenten lopen. Overdag, maar ook ’s nachts. Wij hameren er daarom altijd op om goed zichtbaar van start te gaan. Voor gemeenten en hun inwoners proberen we de overlast altijd zo veel mogelijk te beperken. Maar wegafzettingen of hectiek zijn met zo’n groot evenement op sommige plekken niet te voorkomen. Gelukkig is daar over het algemeen veel begrip voor en maken steden en dorpen op de route er vaak een feest van.”

Sponsorpakket afnemen of meedoen als bedrijfsteam
Waar er in het verleden nog wachtlijsten waren, is dat nu niet meer het geval. De maximale capaciteit op het parcours is sinds Hamburg als extra startplaats werd toegevoegd in 2012 gestegen van 275 teams naar 425 teams in 2015. “De twee routes komen in Barendrecht bij elkaar om naar de finish aan de Coolsingel te lopen. Teams die vanuit Hamburg vertrekken, overbruggen ongeveer 580 kilometer. Vanuit Parijs bedraagt de afstand 520 kilometer.” Voor het bedrijfsleven is Hamburg een mooie toevoeging, denkt Beenhakker. “Het is net als Rotterdam een havenstad en veel bedrijven in de regio doen zaken met organisaties die daar zijn gevestigd. Dat maakt het extra leuk. In het kader van Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen past de Roparun natuurlijk goed in dat plaatje. Bedrijven kunnen een sponsorpakket afnemen of meedoen als bedrijfsteam. Je betaalt voor beide niet de hoofdprijs en het kan organisaties veel opleveren. Je toont je betrokkenheid en door met verschillende medewerkers, toeleveranciers of klanten mee te lopen doe je ook nog eens aan teambuilding en relatiebeheer. Je moet er voor trainen, trekt samen op en er ontstaat echt iets leert de ervaring. Netwerken en zakendoen ook. De Roparun zelf is eveneens heel intens. Het is een achtbaan die 48 uur duurt. Fysiek en mentaal vergt het best veel. Op mindere momenten kunnen mededeelnemers je er doorheen slepen. De saamhorigheid is altijd heel groot.”

Keuzes voor goede doelen
Nadat iedereen over de finish is, kan het rekenwerk omtrent de opbrengt beginnen. De afgelopen 23 edities van de Roparun werd er in totaal al meer dan 62 miljoen euro opgehaald voor mensen met kanker. Beenhakker merkt dat er regelmatig vragen zijn over hoe het geld wordt besteed. “Wij zijn een hele open en transparante organisatie. We hebben het CBF-keurmerk, een duidelijke site met al onze financiële informatie, twee gescheiden stichtingen en zelfs mijn salaris is openbaar en terug te vinden op de website. Bovendien plaatsen we voor ieder doel dat wij steunen een bericht op onze website. Daarbij staat dan ook het bedrag dat is toegezegd en waar het aan uitgegeven zal worden. Donateurs kunnen dat allemaal volgen. Wij doen geen onderzoek naar kanker, maar willen door onze ondersteuning het leven van mensen met kanker, voor zover mogelijk, veraangenamen.” Beenhakker krijgt veel aanvragen van goede doelen. “Wij schenken alleen aan kankergerelateerde doelen. Onze allereerste schenking was in 1992 voor de Daniel den Hoed Kliniek. Dat geld is gebruikt voor de aanschaf van infuuspompen.” Goede doelen die dit jaar gesteund werden zijn onder meer het Erasmus MC Kanker Instituut voor de aanschaf van massagekussens, Stichting Viva la Donna voor de aanschaf van verwenpakketten voor vrouwen met kanker, Robert Kalkman Foundation in Capelle a/d IJssel voor de organisatie van golfclinics voor kinderen met kanker, het Ikazia Ziekenhuis in Rotterdam voor de organisatie van workshops ‘Look good, Feel better’ en het Sint Franciscus Gasthuis in Rotterdam voor een bijdrage van 33.000 euro voor de aanschaf van twee hoofdhuidkoelers. Niet alle aanvragen worden gehonoreerd. “Een aanvraag van een kinderhospice hebben we bijvoorbeeld moeten afwijzen. In een hospice voor volwassenen sterft zo’n 80 procent aan de gevolgen van kanker, maar bij kinderen ligt dit percentage veel lager. Daarom konden wij dit doel vanwege onze doelstelling niet ondersteunen, hoe moeilijk dat ook is.” Beenhakker heeft soms wel het gevoel dat door alle negatieve berichtgeven over goede doelen, een goed doel in beginsel voor velen met 1-0 achterstaat en zich heel erg moet bewijzen om uiteindelijk tot een gelijkspel te komen. “Dat klinkt misschien een beetje gefrustreerd, maar zo bedoel ik dat niet. Ik constateer dat alleen. Dat mensen achterdochtig zijn of vragen hebben over hoe wij geld besteden, is overigens absoluut niet erg en zelfs vanzelfsprekend. Wij hebben niets te verbergen en leggen alles graag uit.” Het concept Roparun behoeft na al die jaren een stuk minder uitleg. Wanneer op 25 mei duizenden uitgeputte of uitgelaten renners de finishlijn op de Coolsingel passeren, is de jaarlijkse traditie weer geslaagd. “Ongelooflijk dat we over twee jaar (editie 2016) al toe zijn aan de 25ste editie. Dat is een mooie mijlpaal. Zonder de inzet van al die vrijwilligers, enthousiaste deelnemers, sponsoren en andere betrokkenen was dat niet gelukt. De meeste deelnemers komen nog steeds uit de regio Rijnmond, dus die staan er extra goed op.” Meer informatie over de Roparun? Neem dan een kijkje op www.roparun.nl