In het Drechtsteden Politiek Debat op 6 februari brak ziekenhuisbestuurder Pier Eringa een lans voor een landelijk fonds dat extra werkgelegenheid in de gezondheidszorg creëert en subsidieert. “Iedereen kent nog de Melkert-banen, laten we dit Albert Schweitzerbanen noemen,” aldus Eringa, met een verwijzing naar de naam van zijn ziekenhuis.
Hierna een weergave van het pleidooi dat Eringa hield voor Tweede-Kamerleden, parlementair verslaggevers en lokale bestuurders en politici.
“Jarenlang was onze sector een zorgenkind. We dachten dat de kosten door het dak zouden gaan en vroegen ons af hoe de zorg ooit betaalbaar kon blijven. Maar in de afgelopen paar jaren zagen we trendbreuken. Bezuinigingen vanuit het rijk, strengere eisen van verzekeraars, afnemende vraag, een betere taakverdeling tussen organisaties en minder verspilling hebben de zorg gezonder gemaakt. De kosten worden weer beheersbaar, zorgverzekeraars boeken al miljoenenwinsten.ˮ
Financieel gezond
“Deze ‘maatschappelijke meevaller’ zal blijvend zijn, ondanks de vergrijzing die nog komt. Onze besparende ingrepen zijn duurzaam. Met ʻonzeʼ doel ik vooral op zorginstellingen. De rekening is grotendeels bij ons komen te liggen. Helaas is dit ten koste gegaan van personeel. Vele duizenden banen zijn geschrapt. Dat hebben wij, zorgbestuurders, gedaan vanuit de plicht om onze bedrijven financieel gezond en toekomstbestendig te maken. Niet omdat we al die mensen makkelijk konden missen. Er blijft nu werk liggen in zorginstellingen en patiënten ervaren niet altijd de aandacht die ze verdienen.ˮ
Banenfonds
“De meevaller die we tot stand hebben gebracht – markt, overheid en verzekeraars – moet niet eenzijdig in de staatskas vloeien of naar bedrijven. Ik wil dat we die ‘winst’ niet incasseren, maar deels herinvesteren in zorg. Ik nodig minister Schippers uit om partijen bij elkaar te brengen en samen een fonds te vormen, waaruit extra werkgelegenheid wordt betaald. Er is genoeg werk in de zorg, voor zowel hoger opgeleiden als voor mensen die op of dichtbij het niveau zitten van sociale werkvoorziening. Natuurlijk kunnen we langs die route niet álle geschrapte banen terughalen, maar volgens mij wel 10 à 20 procent.ˮ
Stootkussen
“Ik zie het voor me als een landelijke banenpool, gerund door een onafhankelijk bestuur op non-profit-basis, die personeel via een bepaalde verdeelsleutel uitleent aan zorginstellingen. Verzekeraars, rijk en zorginstellingen betalen samen de loonkosten. Zie het als een extra stootkussen voor de sector, dat ons behoedt voor te ver doorgeschoten zakelijkheid. Nét dat kleine laagje luxe om het versoberde contact met onze klanten weer wat glans te geven. Betaald door ons allemaal, met profijt voor ons allemaal.ˮ
Uitstroom
“Wanneer de forse uitstroom van zorgprofessionals die ons over enkele jaren te wachten staat, eenmaal daar is, kunnen Schweitzerbanen worden omgezet in vaste banen. De kennis en ervaring van deze mensen zijn dan behouden gebleven. Om te voorkomen dat er discussie ontstaat over welke politicus zijn of haar naam aan dit idee mag verbinden, stel ik voor de naam van dr. Albert Schweitzer te gebruiken: immers het toonbeeld van menslievendheid, gedrevenheid, inventiviteit.ˮ
