“De WD zal voor altijd in mijn hart zitten”
Barbara Keuzenkamp is geen onbekend gezicht in de Drechtsteden. Zo is ze al jarenlang het aanspreekpunt van ondernemersvereniging Werkgevers Drechtsteden (WD). We blikken terug op haar mooie carrière waar volgend jaar deels een einde aan komt.
In haar geboorteplaats Zwijndrecht volgde Barbara het VWO om vervolgens in Leiden rechten te gaan studeren. Na haar kandidaats ging ze zich oriënteren op de arbeidsmarkt om een combinatie te maken tussen werken en leren. Er ging een sollicitatie de deur uit voor personeelsconsulent bij het Ministerie van Defensie, maar tussen de honderden kandidaten maakte ze geen kans. “Ik was te jong, had natuurlijk geen ervaring en zodoende kwam ik niet in aanmerking.” Toch kwam ze op het Ministerie terecht, want ze kreeg het aanbod om de functie van ‘secretaris georganiseerd overleg tussen de politieke leiding en de vakbonden voor het burgerpersoneel’ te gaan vervullen. Een hele mond vol, maar ze zei ‘ja’ en het werk beviel haar in hoge mate.
Na deze functie heeft ze diverse functies op het gebied van HRM vervuld waarvoor ze in de avonduren ook haar HBO Personeel en Organisatie behaalde. “Na een tijdje kreeg ik de kriebels om weer wat anders te gaan doen. De kleine kinderen waren inmiddels wat groter en ook de afstand naar Den Haag begon me tegen te staan. Het bedrijfsleven trok me wel. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en een open sollicitatie gestuurd naar het adviesbureau STAP (later Prospectief), een personeel- en organisatieadviesbureau. De andere dag mocht ik langskomen en werd aangenomen in een P&O-functie. Tot het takenpakket behoorde eveneens secretaris van Werkgevers Drechtsteden. Dat secretariaatswerk was bijna een reden om het niet te doen, aangezien ik het gevoel had weer terug bij af te zijn in mijn eerste functie bij Defensie. Toen niet wetende dat het een van mijn meeste favoriete opdrachten zou worden.”
In 2000 begon Barbara aan een opleiding tot mediator en coach en ging ze trainingen en bemiddelingen op dit vlak verzorgen. Bij Prospectief vertegenwoordigde ze de tak ‘arbeidsrechtelijke mediations’ en alles verliep voortvarend. Begin 2002 kreeg haar leven echter een drastische wending. Er werd een darmtumor bij haar geconstateerd en ze moest hiervoor een zware operatie ondergaan. Het was kantje boord, maar ze kwam er weer bovenop. “Ik heb nooit het gevoel gehad, dat het mis zou kunnen gaan”, zegt ze. Niet lang na haar operatie lag ze alweer met een laptop op haar schoot in het ziekenhuisbed de WD Industriedag (tegenwoordig Inspiratiedag) voor te bereiden. “In de zomer van 2003 voelde ik me weer helemaal goed en zei tegen mezelf ‘ik ben er weer’, maar een paar maanden later in januari 2004 had ik weer pech. Er werd kwaadaardig borstkanker bij me geconstateerd met alle gevolgen van dien.” Daarbij kwam ook nog eens dat het bij haar werkgever Prospectief slecht ging. “In augustus 2004, tussen de chemo’s en bestralingen in, kreeg ik mijn ontslag samen met nog een aantal collega’s. Vooral die boodschap heeft me ontzettend veel pijn gedaan meer nog dan het feit dat ik kanker had. Ik had veel gegeven aan de zaak en dan word je in zo’n situatie op straat gezet.”
Ondanks haar ziektebeeld werden er nieuwe toekomstplannen gemaakt. “Dankzij de stimulans van mijn man heb ik besloten een eigen bedrijf te gaan starten. Jan Laurijssens (vm. voorzitter WD) heeft me in die tijd enorm gesteund met adviezen en het is mede aan hem te danken dat ik me verzekerd wist van een aantal klanten. Kanker beheerst mijn lichaam, maar niet mijn leven, is het motto van Barbara en haar levenskracht leidde ertoe dat op 1 januari 2005, de datum van haar ontslag bij Prospectief, Barbara Keuzenkamp Company Support het levenslicht zag. BKCS verzorgt activiteiten op het gebied van mediation en coaching, HRM, bestuurssecretariaten, congressen en projectmanagement. “Werken was en is eigenlijk nog steeds mijn grote hobby en een goede afleiding”, zegt ze. Plannen maken op de wat langere termijn doet ze niet meer. Niet zakelijk en ook niet privé. “Uit mijn ziektes heb ik ook veel positieve dingen gehaald en daartoe behoort ook dat ik de dingen doe die ik nu wil doen. Ik leef bij de dag. Wat heeft het voor zin om te denken dat je over een jaar een mooie reis wil maken, doe het nu! Mijn omgeving houdt me goed in de gaten en trekt af en toe heel bewust aan de rem. Ze weten dat ik in mijn enthousiasme nogal eens over mijn grenzen heen ga. Ik ben een bijzonder gelukkig mens met een prachtig gezin en een netwerk bestaande uit fantastische mensen die het waard zijn om hard voor te werken.
Echter is er nu de tijd gekomen om na 23 jaar met pijn in het hart afscheid van de WD te nemen. Barbara: “Jammer genoeg betekent de bestrijding van kanker ook een aanslag op je lichaam. Daarom is het vele werken conditioneel niet meer op te brengen. Ik heb aan de weekenden niet meer genoeg om bij te tanken.” Dat betekent niet dat Barbara achter de geraniums gaat zitten. Ze zegt: “Ik wil het wat rustiger aan gaan doen maar zeker nog niet stoppen. Voorlopig blijf ik mijn coaching- en mediationpraktijk aanhouden en nog een paar kleine klanten. Ook wil ik me inzetten als vrijwilliger bij een hospice en slachtofferhulp. En niet te vergeten, ik wil mooie reizen maken met mijn man en genieten van mijn kinderen en kleinkind.” Tot slot vragen we Barbara waar ze met trots op terugkijkt. Ze kan maar moeilijk kiezen. “Ik heb zoveel mooie dingen meegemaakt. Bijvoorbeeld de bijdrage die ik heb mogen leveren aan het verder professionaliseren van het ondernemersklimaat in de regio en de verbindingen die ik heb mogen leggen. Het opvallendste is misschien wel de gedragsverandering van werkgevers en bestuurders. Twintig jaar geleden stonden ze tegenover elkaar en nu naast elkaar. Dat is mooi om te zien en levert gedragen resultaten op. Het werken voor de werkgevers van de WD was een feestje gevuld met uitdagingen en fantastische mensen. Ik zal het missen. De WD zal voor altijd in mijn hart zitten.”
