“Installeren is zilver, adviseren is goud”
Van Dulmen is al enige tijd business partner van KPN. Vanwege behaalde successen en commerciële groei in 2011, mag Van Dulmen zichzelf nu goud business partner van KPN noemen.

Toegevoegde waarde voor KPN
Een goud business partner van KPN is een belangrijke schakel tussen KPN en de zakelijke markt. Van Dulmen heeft in 2011 laten zien dat zij een goede vertegenwoordiging van KPN is en heeft daarmee de goud status verworven. Edward Knook, Commercieel Adjunct Directeur bij Van Dulmen: “Als goud business partner van KPN vertalen wij de wensen van onze klanten in pasklare oplossingen. Of het nu gaat om vaste of mobiele oplossingen, spraak of data. De zakelijke markt kan bij ons terecht voor het hele zakelijke assortiment producten en diensten van KPN.”

Genomineerd voor KPN Channel Awards 2012
Naast haar rol als totaalleverancier, kruipt Van Dulmen ook in de adviserende rol. “Op deze manier proberen wij de zakelijke markt te ontzorgen met een persoonlijke en klantvriendelijke benadering,” aldus Edward Knook. “Het totale pakket aanbieden is zilver, maar het adviseren daarbij is goud waard!”

Met haar adviserende rol was Van Dulmen genomineerd voor de KPN Channel Awards 2012. Helaas heeft Van Dulmen de award niet in ontvangst mogen nemen, maar de allereerste nominatie was een bijzondere prestatie! Daarmee behoort Van Dulmen nu tot één van de vijf business partners met de meest innovatieve marketingcampagne!

De samenwerking tussen luchtvaartmaatschappij transavia.com en luchthaven Rotterdam The Hague Airport bevalt beide partijen ontzettend goed. Zowel Bram Gräber, algemeen directeur van transavia.com als Roland Wondolleck, algemeen directeur en havenmeester van Rotterdam The Hague Airport, omschrijven de krachtenbundeling als ‘perfect partnerschap op alle fronten’.

Transavia.com en Rotterdam The Hague Airport gaan samen voor groei en worden volgens Wondolleck door de consument ook steeds vaker in één adem genoemd. “We bouwen gezamenlijk al jaren op succesvolle wijze aan een uitmuntend netwerk dat het zuidwesten van Nederland verbindt met tal van Europese steden en regio’s. De snelheid en het gemak waarmee passagiers bij ons in en uit het vliegtuig stappen, zorgen samen met de gunstig geprijsde vluchten van transavia.com voor een product waar mensen graag gebruik van maken.” Wondolleck noemt het een kwaliteitsproduct waar Nederland best een beetje trots op mag zijn. “Met transavia.com hebben wij een nauwe, constructieve relatie, over alle lagen. Op alle vlakken zijn we ketenpartners. We vieren de leuke dingen samen, maar treden ook in overleg bij vervelende situaties, zoals bijvoorbeeld onlangs de problematiek rondom de aswolk. Dan hebben we elkaar ook nodig en weten we elkaar gelukkig eveneens te vinden.” Ook Gräber noemt de samenwerking prettig. “We hebben het aantal gestationeerde vliegtuigen op Rotterdam The Hague Airport uitgebreid en we vliegen regelmatig naar andere bestemmingen. Het aanbod is divers; of het nu om een citytrip-bestemming gaat of om zon- en wintersportbestemmingen: wij hebben het. Zowel voor de zakelijke reiziger als de leisure passagier zijn we interessant. We bieden hen veel reisgemak voor een scherpe prijs.”

De wereld verandert en dus ook de wensen van de reiziger. Rotterdam The Hague Airport en transavia.com voeren daarom regelmatig intensief overleg over de aan te bieden bestemmingen. Sommige zijn seizoensgebonden, andere locaties het gehele jaar door te bereiken vanaf de Rotterdamse vliegbasis. Gräber: “Rome en Barcelona zijn bijvoorbeeld twee erg succesvolle routes. Bovendien moet niet worden vergeten dat we niet alleen Nederlanders naar het buitenland brengen, maar ook buitenlanders naar Nederland. Het is een wisselwerking. Dus die Italianen en Spanjaarden komen ook hier naartoe. Dat legt de regio geen windeieren. Het doet de regionale economie goed.” Wondolleck: “De regio heeft buitenlanders natuurlijk ook veel te bieden: ze kunnen bijvoorbeeld naar de Keukenhof, Delft, Madurodam, het Nederlands Dans Theater of Rotterdam. En zo zijn er nog veel meer aantrekkelijke uitstapjes.”

Reizen is een emotioneel product, maar de prijs blijft natuurlijk ook een belangrijk aspect. Waar Rotterdam The Hague Airport ervoor koos de vertrekhal om te bouwen tot een ruimte die een op en top gezellig, warm huiskamergevoel uitstraalt, daar biedt transavia.com een scherpe prijs. “Bij beide partijen is het naar de zin maken van passagiers een belangrijk speerpunt. De menselijke maat staat voorop. We zijn een kleine, overzichtelijke thuisbasis voor Transavia. Het is leuk om te zien dat onze medewerkers het personeel van transavia.com herkennen en daar een band mee opbouwen. Dat contact is heel plezierig en is alleen maar mogelijk op een ‘home base’ van deze schaal,” legt Wondolleck uit. ‘Beleving’ is een woord dat in het gesprek meerdere malen valt. Beleving in de vorm van persoonlijk contact op de werkvloer, maar ook beleving in de vorm van het kiezen van een bestemming. Een vrij nieuw fenomeen is volgens Gräber social traveling. “Vrije tijd is voor velen niet alleen meer een handdoekje uitleggen op het strand. Tegenwoordig gaat men niet alleen in juli naar de zon. Er wordt steeds meer gekozen voor shortbreaks, waarbij men ervaringen wil meemaken en dingen wil beleven. Deze vorm van reizen is niet seizoensgebonden. In de winter kun je ervoor kiezen een paar dagen te gaan skiën met collega’s en in het voorjaar staat misschien wel een stedentripje met vriendinnen gepland.”

Het ambitieniveau ligt bij zowel Rotterdam The Hague Airport als transavia.com hoog. Wondolleck: “Gebruikmaken van luchtvaart is door de jaren heen alleen maar normaler geworden. De jongere generatie vindt het volstrekt vanzelfsprekend om even met het vliegtuig op en neer naar Praag te reizen. Die hoeven niet ellenlang in de auto te zitten en onderweg een extra overnachting te boeken. Dat gemak is iets wat mijn generatie niet kende. Maar nu is het allemaal voorhanden, voor een aantrekkelijk tarief. De samenwerking met transavia.com zal in de toekomst alleen maar intenser worden. Rotterdam The Hague Airport wil op termijn 15 tot 20 nieuwe bestemmingen aanbieden, maar daar hebben we een nieuwe ‘exploitatievergunning’ (luchthavenbesluit) voor nodig. Dat vergt een zorgvuldig proces. We beschikken in ieder geval over genoeg operationele capaciteit, platform en banenstelsel vormen geen beperking. We verwerken nu gemiddeld ieder uur één vlucht per baan.”

Transavia.com sloot 2011 af met winst en heeft de verwachting ook over 2012 uit te komen in de zwarte cijfers. “De krachtenbundeling met Rotterdam The Hague Airport draagt hier zeker ook een steentje aan bij. Vorig jaar kwamen er vier bestemmingen van ons bij in Rotterdam en wij gaan door met uitbouwen. Direct en indirect creëren wij, maar ook de luchthaven zelf, vele extra arbeidsplaatsen in deze regio.”

Luchtvaart is afhankelijk van vele externe factoren, zoals het weer, de politiek en de economie. Wondolleck grapt dan ook dat de productie van bier of parfum een stuk eenvoudiger en lucratiever zou zijn. Immers, voor deze producten bestaat de grondstof hoofdzakelijk uit water en liggen er geen onbeïnvloedbare aspecten op de loer. “Maar zonder gekheid: als je eenmaal de luchtvaart in je hart hebt gesloten, dan ga je ervoor. De aantrekkingskracht van deze branche blijft altijd aanwezig. Bovendien vind ik het mooi dat het zorgt voor verbinding tussen culturen en mensen zoveel kansen biedt.” Daarmee is Gräber het eens. “Vliegen is gemeengoed geworden, maar blijft desondanks speciaal. Het blijft aantrekkelijk. Ook als we in economisch wat lastigere tijden zitten, merk ik dat mensen liever niet bezuinigen op vakanties. Ze passen hooguit de keuze en de duur van een reis aan. Op Rotterdam The Hague Airport en met transavia.com kunnen zij alle kanten op.”

ZPITS verbindt werknemers en bedrijven
Zippora Porcelijn heeft met haar trainings- en scholingsinstituut ZPITS een duidelijk doel: “iedereen weer aan het werk krijgen!” Of het nu gaat om een beroepsbegeleidend leerwerktraject of een incompany training, de persoonlijke aanpak van ZPITS haalt het beste uit de werknemers naar boven. Met haar gedreven en transparante aanpak maakt Porcelijn werken voor iedereen plezierig. Voor werkgevers, voor werknemers en natuurlijk ook voor haar eigen team.

Succes door intensieve begeleiding
“Iedereen verdient een kans op de arbeidsmarkt en bij ZPITS krijgen mensen die kans,” aldus Zippora Porcelijn, eigenaar van ZPITS. ZPITS biedt specifieke trainingen en mbo-gekwalificeerde opleidingen met een landelijk erkend diploma. De organisatie richt zich hierbij vooral op mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt. Het doel: iedereen weer aan het werk helpen. Vanaf 2010 zijn door scholing van ZPITS 165 mensen teruggekeerd op de arbeidsmarkt met een diploma.

De kracht van ZPITS is gelegen in de intensieve persoonlijke begeleiding, waarbij de organisatie aandacht besteedt aan zowel beroepsmatige aspecten als aan sociale vaardigheden. In tegenstelling tot een standaard ROC werkt ZPITS met kleine klassen van maximaal 15 personen en is de organisatie veel minder vrijblijvend. De medewerkers van ZPITS zien er strikt op toe, dat iedere cursist zich aan de regels houdt. Elke cursist krijgt op deze manier de aandacht en begeleiding die hij of zij nodig heeft.

De passie waarmee Porcelijn en haar team werken is duidelijk merkbaar, wanneer je een bezoek brengt aan het pand aan de Vareseweg in Rotterdam. Ze willen écht helpen en daarin gaan ze verder dan alleen training en scholing. Porcelijn: “Werken met mensen in een achterstandsituatie vraagt om een grote betrokkenheid, waarbij vertrouwen een belangrijke rol speelt. ZPITS biedt daarom altijd iets extra’s. Van een luisterend oor tot hulp bij het schrijven van een brief, de cursisten worden op allerlei manieren ondersteund om het beste uit henzelf te halen. Eenmaal een diploma op zak, voelt men zich weer gewaardeerd en de motivatie om te blijven presteren is groot.”

Koppeling tussen onderwijs en bedrijfsleven
Bij ZPITS staat een vraaggerichte aanpak voorop. De organisatie levert gemotiveerde arbeidskrachten, daar waar ze het hardst nodig zijn. Door de directe koppeling tussen onderwijs en bedrijfsleven, helpt ZPITS de aansluiting tussen werknemers en werkgevers te verbeteren. De trainingen en lesprogramma’s zijn bovendien afgestemd op specifieke bedrijfssituaties. Bedrijven zijn op deze manier altijd verzekerd van enthousiaste werknemers met de juiste instelling.

ZPITS levert medewerkers met landelijk erkende diploma’s en certificaten voor diverse sectoren, waaronder de logistiek, zorg, IT, asbest, glasvezel en (glas)tuinbouw.

ZPITS is heel strikt in de toewijzing van arbeidskrachten. Op basis van een intakegesprek en een motivatiegesprek worden de medewerkers geselecteerd. Eerlijkheid en transparantie staan bij ZPITS voorop. “Wij willen dat de werkgever een eerlijk beeld heeft van de nieuwe werknemer. De werkgever weet op deze manier waar hij aan toe is, waardoor de cursist eventueel ook op de werkvloer de juiste ondersteuning krijgt. Samen zorgen we voor een werksituatie, waarin iedereen tevreden is.” Door middel van voortgangsgesprekken en nauw overleg met de werkgever, waarborgt ZPITS de kwaliteit van het dienstverband.

Maatwerk bedrijfsopleidingen voor zittende medewerkers
ZPITS biedt ook training en scholing voor zittende medewerkers, zowel individueel als in groepsverband. Ook hier staat een vraaggerichte aanpak voorop. Naast een vast aanbod, waaronder Bedrijfshulpverlening en Basisveiligheid VCA, levert ZPITS ook maatwerk cursussen en trainingen. In de lesstof wordt een directe koppeling gemaakt met het bedrijf. Cursisten leren bij ZPITS om vanuit een breder perspectief naar de eigen organisatie te kijken. Deze aanpak vergroot de praktische waarde van de opleiding voor het bedrijf.

ZPITS werkt: voor werknemers en werkgevers
ZPITS werkt voor diverse gerenommeerde bedrijven, waaronder FloraHolland, Intertoys, TNT, Zeeman, UWV en Zegro, alsmede voor verschillende re-integratiebureau’s en detacheringsbedrijven. De drijvende kracht achter ZPITS bestaat uit een klein, hecht team van docenten, met aan het roer Zippora Porcelijn. Zelf ooit begonnen als secretaresse en na jarenlange ervaring in de wereld van opleidingen sinds begin 2010 de trotse eigenaresse van ZPITS. Porcelijn: “Iedereen moet ergens beginnen. Voor de één is dit begin gemakkelijker dan voor de ander. Zeker wanneer iemand door allerlei omstandigheden ver af staat van de arbeidsmarkt. Ik wil die mensen weer aan het werk helpen, op een dusdanige manier dat iedereen hierbij gebaat is. De werknemer, die weer in zichzelf gelooft en wil investeren in de toekomst. De werkgever, die kan beschikken over gemotiveerde en bekwame medewerkers. Alleen door die twee werelden bij elkaar te brengen bereik je het gewenste resultaat.”

Leontien Zijlaard-Van Moorsel praat hoe ze tijdens haar indrukwekkende carrière fietste: bevlogen, snel en vol enthousiasme. Na haar loopbaan nam ze geen afscheid van de wielersport. Sterker nog: ze zit er nog steeds middenin met haar eigen wielerploeg, een sportkledinglijn en als initiator van de Leontien Ladies Ride.

De viervoudig Olympisch gouden medaillewinnaar kwam al op jonge leeftijd in aanraking met de wielersport en het duurde niet lang voordat ze verkocht was. “Ik kom uit een gezin met vijf kinderen, waarvan ik de jongste was. Omdat mijn broertje een beetje een slechte motoriek had, werd hem geadviseerd te gaan wielrennen. Mijn drie oudere zussen vonden het wel zo fijn als zij eens het rijk alleen hadden, dus toen werd ik min of meer gedwongen met mijn broer mee te gaan. Ik was toen zeven jaar.” Een jaar later mocht ze volgens de reglementen meedoen aan wedstrijden. “Het wedstrijdelement zorgde bij mij direct voor nog meer fanatisme. Ik was enorm gedreven. Als ik actiefoto’s uit die periode terugzie, springt mijn verbeten blik direct in het oog. Ik ging er vol voor.” En niet zonder succes, want na een half jaar werden de eerste koersen al gewonnen. Dat smaakte naar meer. “Ik legde de lat voor mezelf enorm hoog. Ik wilde iets bereiken in het wielrennen. Waar ik achteraf blij om ben, is dat mijn ouder me nooit hebben gepusht. Ze vonden het leuk wat ik deed en kregen er zelf ook energie van, maar ze hielden me altijd voor dat er meer in het leven was dan wielrennen. Als puber stuurden ze me bijvoorbeeld af en toe naar de jeugdsoos, om plezier te hebben met vriendinnen. Terwijl ik daar zelf niet eens zo’n zin in had, mijn focus lag helemaal bij het wielrennen.”

Op haar 18e stond ze op een kruispunt: een maatschappelijke carrière najagen of vol voor de wielersport gaan? Het werd de tweede optie. “Ik voelde aan alles dat ik de wereldtop zou kunnen halen. In 1989 werd ik tijdens mijn eerste Tour Féminin 31ste. Helemaal niet slecht voor een debutante, maar ik wilde meer. Daarom analyseerde ik de volledige top 30. Die vrouwen waren allemaal ouder en zo’n vijf tot tien kilo lichter. Om de Tour te winnen, moest ik dus afvallen en nog harder trainen.” Aldus geschiedde. Er werd een rigoureus plan opgesteld. “Tijdens de Tour Féminin had ik een groepje mannen leren kennen die op trainingskamp naar Spanje gingen. Ik mocht met ze mee. Ik leefde die weken op een stukje stokbrood ’s morgens en een stukje tussen de middag. En dan ’s avonds zo vetarm mogelijk eten, terwijl we als beesten trainden. In die drie weken viel ik tien kilo af.” In plaats van haar gezonde 54 kilo te koesteren, werd eten een obsessie. Leontien was in de veronderstelling dat zo mager mogelijk worden, zou leiden tot zo veel mogelijk overwinningen. De anorexia hield haar vier jaar lang in zijn greep. Een zware periode, ook voor haar naasten, maar ze kwam er naar eigen zeggen sterker uit. “De tweede fase van mijn loopbaan heb ik intens kunnen genieten en mijn successen kunnen delen met anderen. Daarvoor zag ik wielrennen als een individuele sport, maar dat is het niet. Een begeleidingsteam en de ploeg zijn ontzettend belangrijk. Toen ik in 2004 tijdens de Olympische wegwedstrijd in Athene ten val kwam, bleef mijn rechterhand Anouska van der Zee maar op me inpraten. Dat ik niet in de put moest zitten en me moest concentreren op de tijdrit van twee dagen later, omdat ik superbenen had. Zo’n stomme val deed daar niets aan af. Anouska had de gehele koers naast me gereden, dus ze wist dat ik goed was. Door haar woorden kreeg ik weer extra moraal.” De laatste rit van haar loopbaan bracht haar in Griekenland inderdaad wederom een gouden plak. Inmiddels begeleidt ze haar eigen wielerploeg nu in een Olympisch jaar. “Dat ik kan putten uit eigen ervaring is een voordeel, maar ook een nadeel. Dit is een andere generatie. Ik was zelf altijd heel gedreven, maar nu heb ik te maken met meiden die er niet altijd alles uithalen wat erin zit. Of die op trainingskampen hun stinkende best doen en verantwoord met hun voeding omgaan, maar het eenmaal thuis helemaal laten varen. Dan probeer ik ze duidelijk te maken dat ze het echt voor zichzelf moeten doen en niet voor mij of iemand anders. Ik eis alleen altijd honderd procent inzet. Wat ik me wel ben gaan realiseren, is dat ik zelf een enorm sterk lichaam had. Ik kon veel aan, zonder geblesseerd te raken. Als coach maakte ik in het begin de fout om voor mijn renners te ambitieuze schema’s te maken, waardoor renners tegen overbelasting aanzaten of blessures kregen.” De te kloppen renster van het moment is Marianne Vos. Zij maakt geen deel uit van team Leontien. “Emma Pooley wel en ik zie haar als de belangrijkste concurrent voor Vos op de Spelen. Dat is best een vreemde situatie: ik gun Vos het allerbeste en hoor als Nederlandse graag het Wilhelmus, maar met Pooley in mijn team probeer ik er alles aan te doen een Nederlands feestje te verstieren. Het is en blijft topsport.”

Haar leven als topsporter zit er al weer bijna acht jaar op. Tegenwoordig heeft Zijlaard-Van Moorsel ook veel oog voor breedtesport. In 2005 werd de Leontien Ladies Ride in het leven geroepen, met als doel vrouwen sportief plezier en saamhorigheid te laten beleven. Gedurende het jaar worden door het hele land koersen georganiseerd. Later dit jaar komt er bovendien een Leontien Ladies Run bij. Wederom met als doel om sportief bezig te zijn, maar ook het sociale aspect van sport te benadrukken. En volgens Zijlaard-Van Moorsel wordt sporten nog leuker als je er goed gesoigneerd bijloopt. “Daarom heb ik een kwalitatief goede en betaalbare sportkledinglijn op de markt gebracht. De runningartikelen zijn te koop bij Kruidvat. Vijf keer per jaar verschijnt er een nieuwe collectie. Bij sportkleding vind ik het belangrijk dat het ademt, dat het goed blijft in de was, dat de kleurcombinaties mooi zijn en dat het afkleedt. Niets was tijdens mijn loopbaan zo frustrerend als een sponsor die een strategisch geplaatste baan op een outfit plaatste, zodat je optisch veel zwaarder leek. Daar kon ik echt van balen.” Ook organisaties die wielershirts in bedrijfskleuren en met het logo van de onderneming wensen, kunnen deze bestellen. Voor meer informatie: 0182- 63 03 80.

De werkloosheid in Rotterdam liep 0,5% terug. Toch blijkt uit de Economische Verkenning 2012 dat Rotterdamse economie veerkrachtig is. Volgens wethouder Hamit Karakus (Stedelijke Economie) moeten we in deze barre tijden realistisch zijn, maar niet fatalistisch.

Aan bepaalde dingen moet in Rotterdam gewerkt worden, zoals aan de leegstand van kantoren. Niet alleen omdat veel leegstand voor een negatief imago zorgt, maar ook omdat grote leegstand volgens Karakus het risico met zich meebrengt dat er huurders op af komen die je juist liever niet wilt hebben. In ieder geval zijn er keurige huurders gevonden voor een aantal grote leegstaande panden zoals een voormalig pand van Eneco aan de Rotterdamse Rochussenstraat. (16.000 vierkante meter, verhuurd aan de Hogeschool Rotterdam).

Verder is het van belang dat er goed wordt doorgebouwd. Elke nieuwe woning levert namelijk 1,6 nieuwe arbeidsplaatsen op. Een ander heuglijk feit is dat er in 2011 maar liefst 6.185 nieuwe inschrijvingen bij de Kamer van Koophandel waren, exclusief nieuwe vestigingen van bestaande bedrijven. Deze groei is vooral te danken aan de creatieve industrie. (ICT, design, ontwerpers en dergelijke). Het aantal bedrijven dat werd beëindigd of failliet ging viel volgens Karakus erg mee. Er kwamen ook meer ZZP’ers bij.

De woontevredenheid stijgt, maar er zijn nog klachten over de diversiteit van het woon- en winkelaanbod. Een dalend aantal consumenten doet de boodschappen in de eigen stad en het percentage niet-dagelijkse boodschappen dat in Rotterdam wordt gedaan daalde sinds 2004 van 83 naar 67 %. Het aantal restaurants nam toe en meer mensen vinden werken bij dit type horeca.

Wethouder Korrie Louwes (Hoger Onderwijs, Innovatie) meldde stralend dat het percentage hoger opgeleiden in Rotterdam met 4% is gestegen naar 38%. Rotterdam heeft moeite om studenten na hun afstuderen binnen de stadsgrenzen te houden. “Dit heeft ook te maken met de verwachting van hun eerste baan. Veel rechtenstudenten dromen van de Amsterdamse advocatenkantoren, terwijl er in Rotterdam net zo goed veel uitdagende banen voor hen zijn. De haven draagt daar ook toe bij, net als het programma Talentship”, vertelt wethouder Louwes. Via Talentship kunnen recent afgestudeerden ruim twee jaar lang bij verschillende bedrijven aan de slag om werkervaring op te doen. Via projecten die tussen de zes en negen maanden duren, kunnen ze ontdekken dat Rotterdam een inspirerende werkomgeving is. Ze krijgen ook een woning aangeboden. Hoewel ze zelf mogen kiezen waar ze willen wonen, moet die woning wel in Rotterdam staan. De gedachte er achter is natuurlijk dat ze bij het verlaten van Talentship in de stad blijven hangen.

Volgens wethouder Jeannette Baljeu (Regionale Economie) is Rotterdam over de dip van 2009 heen. Ze wijst wel op het belang van regionale samenwerking, waarop ook het komende jaar erg wordt ingezet. “Regio’s presenteren zichzelf steeds sterker. Daarom is onze samenwerking met Den Haag van groot belang. Plus natuurlijk een divers aanbod aan bedrijventerreinen”, vindt Baljeu.

Bijna 400 ondernemers bezoeken inspiratiebijeenkomst Rabobank Voorne-Putten Rozenburg

Zet de agri- en foodsector de komende jaren nog meer in op innovatie en het creeren van toegevoegde waarde dan kan het niet alleen zijn huidige marktpositie behouden, maar zal dit zeker ook nieuwe kansen bieden. Arie-Pieter Noordermeer, akkerbouwer en ondermeer namens de VVD Statenlid voor de Provincie Zuid-Holland, een van de sprekers tijdens deze avond in Theater De Stoep in Spijkenisse, was er duidelijk over.

Onderscheidend vermogen, samenwerken in de keten, maar zeker ook waarde toevoegen aan producten, daar liggen kansen. Dat geldt voor heel Nederland en zeker ook voor Voorne-Putten. “Dit eiland is de Eurotuin van de Europoort”, aldus de spreekvaardige Noordermeer, die er meteen aan toevoegt dat de agrarische sector van eminent belang is voor het eiland.

De bijna 400 bezoekers, voornamelijk ondernemers en bestuurders uit de regio, die gehoor hadden gegeven aan de uitnodiging van Rabobank Voorne-Putten Rozenburg kregen een boeiend en gevarieerd programma aangeboden. Thema van de door Cees Vingerling, commercieel directeur bij Rabobank VPR in samenwerking met Nana Appiah ondermeer werkzaam voor RTV Rijnmond en Net5, gepresenteerde inspiratiebijeekomst was ‘Food en Agri in Beweging’.

Markt in beweging
“De Nederlandse agri- en foodsector is ijzersterk en staat wereldwijd goed aangeschreven”, zei Cees Vingerling tijdens de introductie. “Maar er komt veel op de ondernemers af. De sector is volop in beweging. De strijd om water, energie en voedsel zal met de groei van de wereldbevolking alleen maar groter worden.”

Sprekers
Vooraanstaande ondernemers uit de agri- en foodsector betraden het podium voor een inleiding of een interview met Vingerling. De commercieel directeur slaagt er telkens in om de bezoekers een gevarieerd programma voor te schotelen en vooral om aansprekende en inspirerende gasten te presenteren. Ditmaal waren dat de Oudenhoorners Gerrit de Bruijne (oprichter van Farm Frites) en de reeds gememoreerde Arie-Pieter Noordermeer, Remie Valk van France Limousin Nederland uit Spijkenisse en die niet alleen bevlogen is van haar werk, maar ook graag uitgaat en best eens met Lionel Messi zou willen dineren (en een hekel heeft aan mensen die dan ’s morgens hun bed niet uit kunnen komen) en Aldo van der Laan van Zwanenberg Food Group uit Almelo. Het Rotterdamse trio De Flamingo’s zorgde voor muzikaal entertainment.

Gerrit de Bruijne beet het spits af. De Bruijne: “Dat wordt nooit wat, kreeg ik te horen toen ik in 1971 als boer begon met de productie van frites.” Hij bewees het tegendeel. De Bruijne bouwde Farm Frites uit tot een bedrijf met een omzet van meer dan 400 miljoen euro en ongeveer 1.800 medewerkers. De patatmaker exporteert naar 51 landen. “Wij hoeven weinig aan marketing te doen”, verklapte De Bruijne. “Frites eten ze overal en anders leert McDonalds het de mensen wel kennen. Wij volgen dan.” Misschien nog in 2012, maar anders zeker volgend jaar waagt Farm Frites de sprong naar China.

Het eerste antwoord dat De Bruijne gaf op Vingerlings vraag wat onmisbaar is geweest voor het succes van zijn bedrijf, was: “Goede mensen om je heen! En je moet persoonlijk inzicht hebben in de actuele cijfers. Ik hield een bedrijfseconomische boekhouding aan. Ik wist bijvoorbeeld per week precies de kostprijs van een 450 grams – zak.” Als tip aan andere agri- en food-ondernemers gaf de Oudenhoorner te blijven innoveren, onder meer door nieuwe producten te ontwikkelen.

Eurotuin
Ooit telde Voorne-Putten ruim 1.000 agrarische bedrijven. Nu zijn het er nog amper 300. Eén daarvan, in Oudenhoorn, wordt gerund door Arie-Pieter Noordermeer. Die naast in de inleiding genoemde functies ook president-directeur van aardappelgroothandel Nedato is.

Noordermeer schetste welke wereldwijde ontwikkelingen de agrarische sector het meest beïnvloeden: de groei van de wereldbevolking van 7 miljard nu naar 9 miljard in 2050, de koopkrachtontwikkeling in opkomende economieën, de globalisering en het klimaat. “Dit alles zorgt voor heftige prijsschommelingen. Ondernemers moeten van de pieken kunnen profiteren om de dalen op te vangen.”

In eigen land moeten agrarische ondernemers bovendien opboksen tegen de inkoopkracht van de supermarkten. “Vijf inkoopcombinaties hebben 95 procent van de markt in handen. Het gaat om Albert Heijn, Jumbo, SuperUnie, Lidl en Aldi.”

Om nieuwe kansen te creëren zouden akkerbouwers van bulk naar ‘bulk+’ moeten switchen. Noordermeer ziet veel in het toevoegen van ‘iets extra’s’ aan de producten. Die toegevoegde waarde moet aansluiten bij wat consumenten en supermarkten verlangen. Zo is er vraag naar regionale en authentieke producten en verantwoorde, veilige producten.” We kunnen leren van grote merken. Coca-Cola verkoopt cola met een beleving: denk aan de kerstman en de gezelligheid die aan het drinken van Coca-Cola wordt verbonden. Als mensen er dan extra voor willen betalen, heb je het voor elkaar. En McDonalds verkoopt, met nadruk op de ‘smile’ van de medewerker, een hamburgerbeleving.”

Het agricomplex op Voorne-Putten zou zich volgens Noordermeer moeten presenteren als ‘Eurotuin in de Europoort’. Gezamenlijk kan de beleving van de regio, de dynamiek van de Rotterdamse haven en de diversiteit van de land- en tuinbouw in het gebied worden vermarkt. Met regionale producten bijvoorbeeld. Noordermeer hoopt dat andere sectoren, zoals horeca en recreatie, dan aanhaken. Koepelorganisatie PRO Voorne-Putten zou volgens hem een voortrekkersrol kunnen vervullen.

Schoenzool
Remie Valk bewees in het onderdeel ‘Kwestie van Kiezen’ een frisse kijk op ondernemen te hebben. Ze geeft samen met haar vader Jean leiding aan France Limousin Nederland. Het bedrijf verkoopt eersteklas vlees aan ambachtelijke slagerijen en horecagroothandels. Twee keer per week worden net geslachte runderen en varkens uit de Franse streek Limousin bij het bedrijf in Spijkenisse aangeleverd. Daarvoor werkt Valk samen met een coöperatie van 900 boeren.

De keuze voor kwaliteit van vlees (en ander voedsel) heeft Remie letterlijk met de paplepel ingegoten gekregen van haar vader. Ze maakt zich boos over de rotzooi die op de markt is. En over praktijken om kunstmatig smaken te maken. “Elke smaak is te maken. Je kunt met allerlei trucjes iemand een schoenzool laten opeten die naar aardbeien smaakt.”

De wetgeving schiet volgens haar tekort: “Als je er niet dood aan gaat, mag het bijna allemaal.” Cees Vingerling merkte op: “We weten lang niet altijd wat we eten.” Waarop Valk reageerde: “Dat wil je ook echt liever niet.” Toch hoopt ze dat de bewustwording van consumenten voor de kwaliteit van voeding toeneemt. In Nederland zijn zo’n 300 biologische boeren actief. Opschalen zou volgens Remie positief kunnen werken voor de markt.

Kips leverworst
Aldo van der Laan, afkomstig uit een slagersfamilie uit Den Haag, was de laatste gast. Hij is directeur van de Zwanenburg Food Group. Het bedrijf, dat werd gestart door zijn grootvader, heeft 2.000 medewerkers en haalt een jaarlijkse omzet van circa 350 miljoen euro. Dat geldt wordt verdiend met de bewerking en verkoop van hartig beleg, hartige snacks en maaltijdcomponenten. Ongetwijfeld het bekendste product is Kips Leverworst.

Van der Laan relativeerde de door Vingerling gebruikte omschrijving als ‘topondernemer’. “We hebben ook veel beslissingen en overnames gedaan die slecht uitpakten. Maar misschien waren het net iets meer goede.” De winst van het bedrijf is sterk afhankelijk van de grondstofprijzen. Nu die hoog zijn, zet dat de marges en de winst onder druk. “Het is moeilijk om de prijsstijgingen door te berekenen aan afnemers. Met name bij de retail.”

Zwanenberg probeert altijd iets extra’s te leveren. “We moeten in het oog houden wat onze toegevoegde waarde voor afnemers is. Als je je niet onderscheidt, wordt de ‘p’ van prijs belangrijker en dat gaat ten koste van je marge. Als we de toegevoegde waarde niet in de prijs kunnen uitdrukken, kunnen we beter stoppen.”

Maar zover komt het niet. Mede doordat Zwanenberg kansen ziet op nieuwe markten. Verrassend genoeg noemde Van der Laan niet China en India als beoogde exportlanden. Daar had hij een verklaring voor: “China heeft een grote eigen productie en in India wonen hindoes en dat zijn veelal vegetariërs.” Hij zet zijn kaarten liever op Afrika (“daar gaat de koopkracht ook groeien”) en Australië (“door immigratie groeit de bevolking daar”). In Zuid-Afrika heeft Van der Laan overigens een, zoals hij het noemde, uit de hand gelopen hobby. Hij heeft er een landgoed waar hij onder de naam Longridge wijn op exploiteert. Een deel van de opbrengst ervan komt overigens ten goede van het Medical Knowledge Institute van Prof. Dr. Harold Robles, een van de aanwezigen tijdens de inspiratiebijeenkomst.

Napraten
De interviews en presentaties maakten heel wat los, zo bleek uit de reacties na afloop, zowel in de foyer als op Twitter. Tot laat bleven veel van de gasten nog napraten in De Stoep, ondertussen genietend van de culinaire verwennerij van Marcel van Suijlekom en zijn collega’s van Restaurant Roxenisse. Ook de achttiende editie van de Rabobank Inspiratiebijeenkomst mag gerust een succes worden genoemd.

De eerstvolgende Inspiratiebijeenkomst staat gepland op 5 juni. Dan is het thema ‘Werk aan de Winkel!’, over de toekomst van de winkels en e-commerce.

Gerrits Accountants & Belastingadviseurs
Ondernemen zit in de genen van Marius Gerrits. De oprichter van Gerrits Accountants & Belasting-adviseurs had weinig op met hele dagen op school, maar des te meer met werken. Dat doet hij dan ook al sinds zijn veertiende, in combinatie met studies in de avonduren. En niet zonder succes: hij verdiende zijn sporen binnen de internationale handel en transport. De expertise die hij binnen die dynamische branche opdeed, komen hem goed van pas binnen zijn huidige bedrijf.

Gerrits Accountants & Belastingadviseurs profileert zichzelf als een betrokken, no-nonsense organisatie, waar louter professionals werkzaam zijn. Voor vrijwel ieder ondernemersvraagstuk biedt het bedrijf een oplossing. Of het nu gaat om juridisch advies, bedrijfsopvolging- en overname, controle van de jaarrekening, of arbitrage, loon- en salarisadministratie of reorganisatie: het team van Gerrits Accountants & Belastingadviseurs staat voor u klaar. “De kwaliteit van een onderneming valt of staat met de tevredenheid van haar gebruikers. En onze klanten zijn content. Wij groeien elk jaar met 20 procent en dat is niet voor niks. Wij kennen de praktijk van het ondernemen als geen ander. We beschikken over een brede en succesvolle ondernemershistorie, buiten de accountantsbranche om. Daardoor zijn we in staat uitstekende adviezen te geven.” Het onderscheidend vermogen van Gerrits Accountants & Belastingadviseurs zit hem volgens Marius naast de uitmuntende branchekennis, ervaring en daadkracht van het personeel, met name in het vooruit kijken. “In het MKB is het niet gebruikelijk om ver vooruit te kijken, maar het is wel noodzakelijk als het over fiscaliteit gaat. Anders ben je te laat en kun je niet tijdig op trends en ontwikkelingen inspelen.”

Gerrits Accountants & Belastingadviseurs biedt naast een breed dienstenpakket ook informatie over allerlei regelingen op terreinen zoals belastingen, ondernemingsrecht, arbeidsrecht en subsidies. Naast een vestiging in Rotterdam, heeft de onderneming zich ook gevestigd in Amsterdam, Den Haag en het Gooi “Toen ik mijn bedrijf in 2003 oprichtte, belde niemand of de debetboekingen nou links of rechts stonden. Er bleek daarentegen veel meer behoefte aan gedegen belastingadvies. Daarom heb ik na het afronden van mijn studie voor accountant een opleiding Belastingrecht gevolgd en afgerond. Ik zie mezelf dan ook meer als een belastingadviseur, die accountancy als extra service in de portefeuille heeft.” Met arbitrage is Marius ook veel bezig. “Die ambitie is ontstaan in Londen. Ik ben daar mijn Engelse mentor tegengekomen; dé arbiter in Engeland. Het Engelse recht is veel beter en overzichtelijker dan het Nederlandse recht. Daar is bijna alles op jurisprudentie gericht. Dit in tegenstelling tot Nederland, waar het recht grotendeels is vastgelegd in wetboeken. Toen ik in de handel zat, ging ik in Londen na een conflict naar een dure advocaat. Het geschil om een half miljoen verloor ik. Mijn advocaat niet, die kreeg natuurlijk gewoon betaald.” Inmiddels mag Marius een expert op het gebied arbitrage in handel en scheepvaart worden genoemd. “Ik wordt aangesteld door externe partijen, zoals bijvoorbeeld kantoren in de handelsadvocatuur en zeerecht of (internationale) ondernemingen. Ook door de rechtbank of Kamer van Koophandel, om conflictsituaties tussen vennoten en aandeelhouders onder de loep te nemen. Een interessant proces, waar ik elke week ongeveer 1/3 van mijn tijd mee bezig ben.” Door de kennis van de handel is Gerrits Accountants & Belastingadviseurs, als bijna vanzelfsprekend, internationaal georiënteerd. “Voorkomende zaken die we behandelen zijn onder meer vestigingen in Nederland van multinationale ondernemingen, transferpricing, BTW bij im- en export, expatregelingen en het helpen van sportvedetten en artiesten bij het vinden van de meest voordelige belastingtarieven.” Binnen Nederland liggen de specialisaties bij horeca, (Gerrits is erkend horecaspecialist), vastgoed, kinderopvang en DGA/Holding maatschappijen.

Volgens de oprichter van Gerrits Accountants & Belastingadviseurs beschikt een kleine minderheid van de accountants in Nederland over fiscale expertise. Waarmee de toegevoegde waarde van zijn bedrijf meteen duidelijk wordt. Als ik klanten overneem van een ander kantoor, komen vaak fiscale zaken naar boven die niet in orde zijn.Veel kantoren ontberen simpelweg de kennis. Dan is het gewoon onkunde. Wij blijken vaak goedkoper dan zulke enkelvoudige accountantskantoren of administratiekantoren en we doen ook ons werk nog eens beter. Ondernemers die zich afvragen of hun accountancy en belastingadvies beter kan, kunnen wij een review geven, een quick-scan waarmee ze kunnen zien wat er beter kan. Simpelweg: waar er geld voor hen te verdienen valt. Dit is geheel vrijblijvend. Vaak switchen bedrijven alleen van kantoor wanneer het echt fout gaat. Maar voordat zich zo’n vervelende situatie voordoet, valt er al veel te signaleren.” Gerrits Accountants & Belastingadviseurs werkt bovendien sinds 2007 hoofdzakelijk met vaste prijzen en geeft in overige gevallen een raming van de kosten. De klant weet dus te allen tijde waar hij aan toe is. “Dat werkt heel verfrissend; geen gesoebat meer over facturen, maar gewoon een vast tarief rekenen, wat bovendien voor drie jaar vaststaat. De gevestigde kantoren hebben er vaak moeite mee op deze manier te werken, maar wij, en onze klanten, ervaren het als zeer prettig.”

Eén ding staat vast: Gerrits Accountants & Belastingadviseurs is uniek in zijn soort. “We hebben een goed product en verkopen het actief. Onze medewerkers worden getraind om het op de juiste manier in de markt te zetten. Bovendien zitten we in netwerkclubs en doen we op verschillende manieren aan marketing. Je moet de markt aanspreken.” Binnen de dynamische branche is vooruitkijken van levensbelang. “Het is net als op de beurs: je moet inschattingen maken, speculeren en risico durven nemen. Dan groei je het hardst. Het hoort bij het ondernemerschap. Maar bovenal ken ik de business van mijn klanten. Die meerwaarde is uniek.”

Nederland staat van oudsher bekend als zeenatie. Is die reputatie nog wel terecht? Verschillende (omringende) landen streefden Nederland voorbij met een gunstiger fiscaal klimaat voor de zeescheepvaart. In de statistieken staat Nederland dan ook niet meer bovenaan de lijst van meest aantrekkelijke vestigingslanden voor die sector.. Gaat een wijziging in de tonnageregeling het tij keren?

Tonnageregeling
Met de invoering van de tonnageregeling in 1996 trachtte Nederland zichzelf als vestigingsland voor de scheepvaartsector aantrekkelijker te maken. Het principe van de tonnageregeling biedt zeescheepvaartondernemingen de mogelijkheid in plaats van de normale methode van winstberekening te kiezen voor een forfaitaire winstbepaling. De winst uit zeescheepvaart wordt bepaald aan de hand van de tonnage van de schepen vermenigvuldigd met vaststaande bedragen uit een tabel.

Vlagvereiste beperkt
In de Nederlandse tonnageregeling is een vlagvereiste opgenomen. In beginsel kunnen alleen zeeschepen kwalificeren die onder een vlag van een lidstaat uit de Europese Unie (EU) of een lidstaat uit de Europees Economische Ruimte (EER) varen. Een zeeschip dat vaart onder een vlag van een derde land of zelfs zonder vlag vaart kwalificeert zich dus niet voor de Nederlandse tonnageregeling.

Ten opzichte van landen als onder andere Duitsland en Griekenland waar geen vlagvereiste geldt, verliest Nederland als vestigingsplaats dan ook aan aantrekkelijkheid.

Geen vlagvereiste per 2012
In beginsel kan een schip dus slechts in aanmerking komen voor de tonnageregeling indien de vlag van een van de lidstaten van de EU of EER wordt gevoerd. In drie situaties geldt een uitzondering. De belangrijkste uitzondering is het netto-tonnage criterium voor landen: een schip hoeft niet onder een vlag van een lidstaat van de EU of EER te varen als de netto-tonnage van het totaal van de landelijke vloot van kwalificerende schepen in de lidstaten gemiddeld niet is afgenomen ten opzichte van de voorgaande periode. Omdat het gemiddeld landelijke niveau van Nederland in de periode 2008 tot 2010 ten opzichte van de periode 2007 tot 2009 licht is gestegen, geldt het vlagvereiste niet in 2012.

Het ministerie van financiën heeft dan ook onlangs bekend gemaakt dat er geen vlagvereiste geldt voor schepen die in 2012 in gebruik worden genomen. Dus, als u in 2012 een schip in gebruik neemt dat niet onder een vlag van een van de lidstaten gaat varen, dan komt dit schip wellicht toch in aanmerking voor het tonnageregime.

Keert het tij?
Het laten vervallen van de vlagvereiste is een goede eerste stap. Er zijn echter meer aanpassingen nodig in het fiscale regime om Nederland weer aantrekkelijk te maken voor de internationale zeescheepvaartsector. Tot die tijd is het roeien met de riemen die we hebben. Wij doen intussen ons uiterste best om onze zeer uitgebreide kennis en ervaring van de sector en het fiscale regime om te zetten in gunstige oplossingen voor onze cliënten. U kunt ons altijd bereiken voor advies of het beantwoorden van een enkele vraag

– Richard den Bouw

Een reguliere dag op mijn kantoor waarbij een afspraak met een nieuwe cliënt staat ingepland. Tijdens de intake blijkt dat cliënt stelt een samenwerkingsverband te zijn aangegaan met derden waarin afgesproken zou zijn dat klanten gezamenlijk zouden worden bediend en winsten zouden worden verdeeld. Hij wil aanspraak maken op deze overeenkomst. De afspraken zijn niet schriftelijk vastgelegd. Staat deze cliënt nu met lege handen?

Een recent in het najaar van 2011 gewezen arrest ( HR 2 september 2011, RvdW 2011/1041) biedt misschien uitkomst.

In deze zaak bestond geen schriftelijke overeenkomst en was de vraag of een maatschap bestond. Ook stond de vraag centraal of een rechtsverhouding in de loop van de tijd zonder nadere overeenkomst / nadere expliciete afspraken van karakter kan veranderen bij een veranderende feitelijke situatie.

De vader van eiser in cassatie voerde van oudsher een dierenartsenpraktijk in de vorm van een B.V. De B.V. had een aantal dierenartsen in dienst. Vanaf 1987 is de juridische structuur van de dierenartsenpraktijk veranderd. De B.V. kreeg de functie van een beheersmaatschappij, een aantal werknemers richtten eigen B.V.s op en kwamen onderling verschillende samenwerkingsverbanden tot stand. Het uiteindelijke samenwerkingsverband bestond uit verweerders en eiser in cassatie .

Het geschil dat tussen partijen is ontstaan betrof de juridische kwalificatie van dit samenwerkingsverband en de daarop gebaseerde financiële aanspraken. Het hof heeft vooropgesteld dat onvoldoende vaststond dat sprake was van expliciete afspraken waaruit zou blijken dat partijen de intentie hadden een maatschapsovereenkomst te sluiten. Met dat uitgangspunt moet volgens het hof vervolgens aan de hand van alle overige omstandigheden en aanwijzingen beoordeeld worden of er vanaf enig moment een maatschap bestond. Daarbij heeft het hof de door de rechtbank in haar vonnis aangegeven algemene kenmerken en elementen van een maatschap onderschreven en geoordeeld dat er inderdaad van een maatschapsovereenkomst sprake is geweest.

De Hoge Raad bekrachtigt het arrest van het hof en bevestigt daarmee dat de afzonderlijke elementen van een overeenkomst beoordeeld dienen te worden bij de vraag of uit de feiten en omstandigheden van het desbetreffende geval kan worden afgeleid dat sprake is van een feitelijke situatie die duidt op het bestaan van die bepaalde overeenkomst en van een daarop gerichte wil van partijen. Hieraan voegt de Hoge Raad toe dat een verandering in de aanvankelijke rechtsverhouding tussen partijen mogelijk is zonder dat tussen hen een specifieke nieuwe overeenkomst is gesloten.

Dit betekent dat u – zelfs zonder schriftelijke overeenkomst – rekening moet houden met ontstane afspraken waaruit juridische gevolgen voortvloeien en met niet gewenste wijzigingen van een overeenkomst gebaseerd op de feitelijke situatie. Periodieke evaluatie van een samenwerking en het op papier zetten van afspraken is dan ook een must.

– Iris van Rooij

Heeft u nog een glasobject uit de 20ste eeuw staan waarvan u meer wilt weten? Neem het dan mee tijdens de taxatiedagen in de Glasblazerij in Leerdam. Laat u verrassen door het verhaal dat erachter zit en ontdek wat uw object waard is.

Marcel Brouwer taxeert op vrijdag 3 juli uw glasobject. Brouwer is als specialist en gecertificeerd registertaxateur op het gebied van Art Nouveau, Art Deco & Modern Design al meer dan een decennium werkzaam in het veilingwezen. Hij was werkzaam bij Christie’s Amsterdam en was expert en veilingmeester voor het veilinghuis Gavelers Auctioneers. Momenteel is hij werkzaam als specialist 20th Century Decorative Art & Design bij Vendu Notarishuis in Rotterdam.

Bij het kopen van een kaartje voor de Glasblazerij ontvangt u uw volgnummer voor de taxatie. Om zoveel mogelijk belangstellenden een kans en tijd te geven, kunnen wij maximaal twee objecten per persoon behandelen. De taxatie zelf is geheel gratis.

Locatie | Glasblazerij, Zuidwal | Leerdam
Tijd | Tussen 11.00 en 16.00 uur